Henk Schepers is op 10 november 2021 overleden… Ons “Goudhaantje” en 45+-maatje heeft de kort maar krachtige strijd tegen maagkanker helaas niet kunnen winnen. Binnen 3 maanden heeft zich dit allemaal afgespeeld, onvoorstelbaar, onwerkelijk en niet eerlijk…. Henk laat op 52-jarige leeftijd zijn lieve vrouw Debbie en hun prachtige kinderen Maron en Siem na.
Normaal gesproken had Henk aan een halve kans genoeg, maar in dit traject heeft hij totaal geen kans gehad. Keer op keer, week na week, werden de opties beperkter en de kansen om te overleven kleiner. Er kwam geen voorzet meer die hij kon intikken, hij kon voor zichzelf hierin ook geen kansen meer creëren, machteloos was hij met zijn gezin…
Henk noemde zichzelf “Goudhaantje”, daar was hij trots op. “Koning van de Assist” hoorden we ook wel eens voorbij komen. Henk was een typische spits, op een heel veld, maar ook bij 45+ op een half veld. Meeverdedigen was niet zijn passie, maar aanvallen des te meer. Op zijn geheel eigen (eigenwijze) wijze creëerde hij zijn kansen en scoorde hij veel, met zijn linker pootje. Vrijwillig wisselen (rouleren mag gewoon bij 45+) deed hij liever niet, hij moest echt naar de kant worden geroepen.
Hij liet ook graag ‘bommetjes’ bij ons achter. Dan plaatste Henk een scherpe opmerking en trok hij vervolgens de deur van kleedkamer of clubhuis achter zich dicht, de rest in verwarring achterlatend. Prachtig vond hij dat..
Tsja, hij was ook fan van Ajax, dat ging maar niet over.
Als mens was hij altijd geïnteresseerd in de privéontwikkelingen van ons allemaal. Hoe gaat ’t met je werk, hoe gaat ’t met de kinderen? Hij stelde ons die vragen, omdat hij oprecht graag op de hoogte wilde blijven van dit soort zaken. Een mooie eigenschap!
We gaan in Henk een bijzondere- en markante teammaat missen. Je hoefde het niet altijd met hem eens te zijn, en hij was ’t ook, als trotse Tubantiaan, lang niet altijd met bijvoorbeeld het beleid van ons mooie cluppie eens, maar hij respecteerde de mening van een ander altijd, zoals wij dat bij hem deden. We gaan zijn bijzondere humor ook missen, als unieke schakel in ons mooie 45+ team en zullen zijn shirt met nr. 12 nooit meer gebruiken, dat krijgt elders een mooie plek.
Het is ongelooflijk hoe snel dit verschrikkelijke proces is gegaan, voor Debbie, Maron en Siem niet te bevatten, voor de verdere familie en vrienden én voor ons ook niet. Een oneerlijke wedstrijd zonder één enkele kans. Wij hebben het enorm gewaardeerd dat wij als 45+ team, tijdig, op de zondag voor zijn overlijden, waardig afscheid hebben kunnen en mogen nemen van Henk, ons “Goudhaantje”.
Wij gaan Henk enorm missen en wensen Debbie, Maron en Siem en verdere familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies..
Tubantia 45+