Historie, Foto’s, Video’s

Sportpark ’t Lansink – Hengelo 1912-1947 – Tubantia (1923)

CLUBICONEN OVER BETAALD VOETBALPERIODE
Door Sander Berends: Elf jaar ging HVV Tubantia door het leven als profclub. Van 1956 tot 1967 vormde Stadion Veldwijk het decor van diverse heroïsche gevechten, sensaties en decepties. Topscorer Bertus Strating, alias Het Kanon, en meestertechnicus Jan Verdriet maakten ze van nabij mee. Samen met clubicoon Remko ten Donkelaar blikt het tweetal terug op die periode. 
Lees verder


NOG STEEDS ACTIEF ALS TRAINER!
Door Gerard Schouwink: Heel Hengelo kent hem. Ze kennen hem als conciërge bij het Bataafse Kamp of ze kennen hem als voetballer of als jeugdtrainer of als jeugdleider
Lees verder

7×7 toernooi 2024Bekijk
Filmpjes Jeugd en SeniorenBekijk
Nieuwjaarsreceptie 2024Bekijk
Drone beelden 2024Bekijk
Foto’s van Wim BrouwerBekijk
Foto’s uit 1990Bekijk
Jan Rompelman archiefBekijk
Ons Goudhaantje is niet meerBekijk
Semi-Profvoetbal in HengeloBekijk
Bijeenkomst EreledenBekijk
Foto’s uit het archiefBekijk
Video FilmpjesBekijk
Henk Renssen monumentBekijk
De Twentse ProfsBekijk
Betaald voetbalBekijk
Bertus Strating: Betaald voetbalBekijk
Bertus Strating (82) ‘het kanon’Bekijk
Opening Kunstgrasveld 2011Bekijk
Foto’s nieuwbouw clubhuisBekijk
Het clubliedBekijk
Oude foto’s (Pel Kotkamp)Bekijk
De Tubantiaan uit 2010Bekijk
Afbraak hobby en kleedruimteBekijk
Beloften winnaar BeltonaBekijk
Oude foto’s damesBekijk

We schrijven het jaar 1900, Dat de naam Wilhelmina niet echt paste bleek al ras en nog in dat zelfde jaar is de naam gewijzigd in Tubantia.

U ziet wat voor een impact deze beslissing heeft gehad, de weg werd vrijgemaakt voor een vereniging die later onder nagenoeg dezelfde naam is ontstaan. Het sportpark dat werd betreden was in eerste instantie een veld aan de Pruisische Veldweg, later (in 1905) is men verhuisd naar de Bornsestraat, halverwege Borne – Hengelo.

Wat kun je nu na 100 jaar voor een conclusie trekken uit deze periode?. Wel, je hebt mensen nodig die initiatieven ontplooien en een doel nastreven; het komt neer op onverzettelijkheid en saamhorigheid. Twee kenmerken die nog steeds opgeld doen binnen Tubantia.

In 1911 werd sportpark ‘t Lansink betrokken
Deze periode die loopt tot 1955 kan gekenschets worden als een periode van groei en bloei. Ook nu nog wordt nog heel vaak verwezen naar deze periode.

Sportief gezien gaat het Tubantia voor de wind; grote successen worden behaald tegen gerenommeerde tegenstanders. Ook kan gesteld worden, dat Tubantia in die periode een uiterst belangrijke plaats in neemt in het maatschappelijke leven van Hengelo.

Het belang van dit laatste zou ook heden ten dage nog moeten worden onderkend, doch wordt jammer genoeg nog wel eens vergeten. Voetbal is immers niet alleen het beoefenen van een sport; het betekent meer: binnen het sociaal maatschappelijk veld heeft de voetbalvereniging een niet onbelangrijke rol.

Het is vaak een ankerpunt voor mensen uit de wijk, voetbal als teamsport heeft ook een educatieve functie voor de jeugd, daarnaast is het een uitlaatklep voor mensen.

Een voetbalvereniging (en dus het bestuur, de kaderleden etc), dient zich daar bewust van te zijn. Tubantia is zich daar altijd van bewust geweest. Door de jaren heen zie je dan ook dat dit aspect vaak als niet onbelangrijke factor terugkeren bij het uitstippelen van beleid.

Betaald voetbal
Hoogmoed is misschien niet het juiste woord, maar ik doel hier op de periode dat Tubantia de ambitie ten toon spreide om vanaf 1955 deel te nemen aan de betaalde competitie. Natuurlijk moet u deze beslissing zien in de context van die tijd.

Achteraf bezien misschien geen gelukkige keuze, want ook toen al bleek dat betaald voetbal andere eisen stelt aan bestuurlijke en met name andere eisen stelt aan financiele randvoorwaarden. Het bleek eens te meer dat (ook in die tijd) Tubantia goede bestuurders had en op tijd inzagen dat binnen de gegeven omstandigheden geen betaald voetbal kon worden gespeeld.

Wel zeker is, dat nog steeds met trots wordt teruggekeken op die periode; het bepaalt ook heden ten dage nog steeds een stuk van de historie van de club. In 1967 werd besloten om het roer om te gooien en te kiezen voor amateurvoetbal. Nogmaals een wijs besluit.

Boven: Jan Lentink, Jan Kers, Rob Bults, Jan Nijhuis, Guus Velders, Henk Renssen, Jan Schot, Bennie Groothuis, Onder: Gerrit Room, Frans Olde Riekerink, Hamming, Bertus Strating, Bennie Wiggers.

Periode van terugval
Heel veel zaken heeft een vereniging in de hand, of kun je op zijn minst enige invloed op uit oefenen. Externe maatschappelijke factoren laten zich echter moeilijk of in in het geheel niet sturen.

We zien in die periode langzaam een terugval in het ledental mede a.g.v. het feit dat Tubantia in een meer en meer vergrijzende wijk was gelegen.

Het betekende dat de levensvatbaarheid van de vereniging onder zware druk kwam te staan. Een dieptepunt was het seizoen ‘80-81 toen Tubantia nog maar 9 jeugdelftallen had.

Het heeft er uiteindelijk in geresulteerd dat het toenmalige bestuur de enige juiste beslissing nam: verhuizen naar een wijk in opkomst: richting Hasseler Es; ons huidige sportcomplex, die we in 1983 hebben geopend. Uit deze beslissing mag worden geleerd, dat regeren nog steeds betekent: voor uit zien.

Staand: Frans olde Riekerink, Bertus Strating, Appie Baars, Guus Velders, Jan Welles, Henk Buursink, Arnold Bosch, Jan Olde Riekerink, Geknield: Henk Renssen, Bennie Wiggers, Frits Huiskes, Jan Verdriet, Gerrit Megelink, Herman Eelderink, Rinus Paskamp, Darius Dhlomo